[vc_row][vc_column][vc_column_text]Op vrijdag 14 december vond het KAMG-congres plaats over effectieve communicatie, want communiceren moeten we als artsen Maatschappij & Gezondheid allemaal. Het was een afwisselende dag met inspirerende plenaire sprekers en praktische workshops. Aliëtte Jonkers was dagvoorzitter en zij deed dit weer met goede voorbereiding en veel enthousiasme.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]Paul ’t Hart en Erik Gerritsen begonnen de dag met een tweespraak over medisch leiderschap in een veranderende samenleving, waarin we ons repertoire moeten aanpassen. Dicteren (Gezagssamenleving/’Age of Tell’) of zenden (Marktsamenleving/’Age op Sell’) is achterhaald. We kunnen beter luisteren (Inspraaksamenleving/ ‘Age of Consult’), samenwerken (Netwerksamenleving/’Age of Engage’) of faciliteren (Participatiesamenleving/’Age of Empower’). Erik Gerritsen vertelt dat het ontzettend belangrijk is cliënten te betrekken in de ontwikkeling van beleid. ‘Nothing about them without them’. Het belang van preventie is duidelijk op VWS, laten we hier gebruik van maken. Erik Gerritsen eindige met de tip:  “wil je ergens de aandacht voor, verenig je en laat van je horen”. De oplettende luisteraar heeft zelfs het emailadres van Erik Gerritsen![/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_single_image image=”10837″ img_size=”medium”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]Vervolgens sprak Christine Dedding met passie over participatie. Met veel praktische voorbeelden werd duidelijk dat het heel logisch en (misschien) ook wel noodzakelijk is om de cliënt vanaf de allereerste start te vragen mee te denken en mee te werken bij de ontwikkeling van onderzoek of een interventie. Gewoon vragen en heel goed luisteren dus.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_single_image image=”10836″ img_size=”medium”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]Voor de pauze bracht Shawna Butler een korte inspirerende sessie over de mogelijkheden om via technologie je boodschap te communiceren. Er is ontzettend veel mogelijk en misschien hebben wij als medisch professional een rol om de kwaliteit van deze mogelijkheden te beoordelen. Uit onderzoek blijkt dat cliënten vertrouwen in ons hebben, dus laten we zorgen voor goede en betrouwbare informatie op internet en op social media.

Na de pauze gingen we uiteen in meerdere workshoprondes. Hier sprak o.a Kaveh Bouteh van Pharos over interculturele communicatie. Hij gaf de tip om met mensen met een migratie achtergrond expliciet te bespreken dat de besproken onderwerken vertrouwelijk zijn en dat de informatie dus niet zomaar met anderen gedeeld wordt. Voor ons vanzelfsprekend, voor mensen met een migratie achtergrond niet.

José Ketelaar bracht samen met een taalambassadeur van Stichting Lezen en schrijven een indrukwekkend verhaal over de impact van laaggeletterdheid en hoe moeilijk het kan zijn dit te signaleren en mensen hiermee te helpen. Is uw organisatie wel ingericht voor deze (risico)groep?

In de workshop Schrijven op B1 niveau van Linda de Heer werd duidelijk hoeveel laaggeletterden ons land kent. In deze groep zijn de persoonlijke en sociale gevolgen enorm. De deelnemers aan de workshop gingen aan de slag met het herschrijven van een tekst. Hierbij kregen ze praktische tips die meteen toepasbaar waren. Deze tips kwamen vervolgens direct van pas tijdens de workshop Communiceren over Geneesmiddelen. Daarmee ontstond er een leuke relatie tussen de twee workshops![/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]In de workshop Communiceren over Geneesmiddelen bespraken Nanneke Hendricks (CBG) en Eef-Jan Hertenberg (profielarts beleid en advies, Min. van Defensie) ideeën om geneesmiddeleninformatie toegankelijker en informatiever voor de patiënt te maken ten opzichte van de nu bestaande patiëntenbijsluiter. In een interactieve discussie met de deelnemers zijn diverse mogelijkheden besproken en ideeën uitgewisseld, deels op basis van casuïstiek.[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][vc_single_image image=”10835″ img_size=”medium”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

Elise Buiting en het Losgio vertelden ons over wat actuele zaken (vacatures, nieuwe opleiding, EIF) en de Marie-Louise Essink-Bot prijs ging naar Eveline Vlaanderen met haar kwalitatieve onderzoek naar de motivatie van niet-vaccinerende ouders in Volendam.

[/vc_column_text][vc_row_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_single_image image=”10834″ img_size=”medium”][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_single_image image=”10833″ img_size=”medium”][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]Middels een quiz daagde Gertrude van Driesten ons uit op onze kennis over de organisatie van de publieke gezondheid. Voor velen van ons is het boek ‘Zó werkt de publieke gezondheidszorg’ nog een aanrader.

Tot slot kwam Marloes van der Have van Missing Chapter voor wat participatie in actie. Hannah (16 jr) en Morris (14 jr) uit een Kinderraad kwamen ons adviseren over hoe we het beste kunnen communiceren en ons doel bereiken. De vragen uit de zaal vlogen ze om de oren.[/vc_column_text][vc_row_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_single_image image=”10832″ img_size=”medium”][/vc_column_inner][vc_column_inner width=”1/2″][vc_single_image image=”10831″ img_size=”medium”][/vc_column_inner][/vc_row_inner][vc_column_text]Al met al was het een leerzame en inspirerende dag en we hopen jullie volgend jaar weer te zien!

Groet,

KAMG-congrescommissie[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

Interview met Paul ‘t Hart, hoogleraar bestuurskunde. Hij spreekt 14 december 2018 op het KAMG-congres Public health: als ik bedoel wat u begrijpt.

‘Met medisch leiderschap krijg je tegenwoordig zalen gevuld. Maar het type leiderschap waar het dan vaak over gaat, wordt tamelijk beperkt ingevuld.’ Paul ‘t Hart is hoogleraar bestuurskunde. Leiderschap is zijn kerngebied. Wat bedoelt hij met ‘beperkt medisch leiderschap’?

‘Discussies over medisch leiderschap zijn meestal intern gericht, het leiderschap dat richting collega’s, medewerkers of patiënten wordt uitgeoefend. Dit leiderschap blijft binnen de instellingen, en moet dienen als tegenwicht tegen de overdosis beheersmatig management van die instellingen. Zulk management is natuurlijk keihard nodig om de complexe machines die hedendaagse zorginstellingen zijn, draaiende te houden. Maar met management alleen blijven de machines natuurlijk netjes in stand. Terwijl deze tijd vol technologische en maatschappelijke veranderingen vraagt om het actief ter discussie stellen van de passendheid en legitimiteit van de machine, en het faciliteren van professionele reflectie en institutionele innovatie. Dat is bij uitstek de functie van strategisch leiderschap: mensen mobiliseren voor wat er buiten de eigen toko aan de hand is en wat dat betekent voor de identiteit, organisatievorm en werkwijzen van het zorgsysteem.

Lees het hele interview op www.medischcontact.nl[/vc_column_text][vc_single_image image=”9733″ img_size=”full” onclick=”custom_link” link=”http://www.kamg.nl/congres”][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][vc_column_text]

Interview met Erik Gerritsen, secretaris-generaal van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Hij spreekt 14 december 2018 op het KAMG-congres Public health: als ik bedoel wat u begrijpt.

De gezondheidszorg in Nederland is volgens Gerritsen ontzettend goed geregeld. Tot je problemen hebt op meerdere gebieden, bijvoorbeeld financiële problemen en gezondheidsproblemen.

Dan wordt het erg ingewikkeld. ‘Je krijgt te maken met veel verschillende instanties, regelingen en professionals en met de nu nog “bijbehorende” bureaucratie. Hiermee voeg je leed toe aan de moeilijke situatie waar mensen al in zitten. Dit moeten we als beschaafd land toch beter kunnen. Binnen een ideale gezondheidszorg zouden we deze problemen rondom bureaucratie moeten oplossen, zou er een goede samenwerking moeten zijn tussen alle spelers – bestuurders, managers en professionals – binnen de zorg en dit alles in volledige samenspraak met de patiënt. Nothing about them without them.’

Lees het hele interview op www.medischcontact.nl[/vc_column_text][vc_single_image image=”9733″ img_size=”full” onclick=”custom_link” link=”http://www.kamg.nl/congres”][/vc_column][/vc_row]

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Rik van de Weerdt spreekt als arts M&G medisch milieukundige, toxicoloog en gezondheidskundig adviseur gevaarlijke stoffen op het KAMG-congres ‘Public health en veiligheid: vertrouwen goed, controle beter?’

Hij neemt de veiligheidshypes van de afgelopen tijd onder de loep: de rubber korrels in het kunstgras, de fipronil in de eieren en recentelijk de bestrijdingsmiddelen op de aardbeien. Deskundigen spelen een belangrijke rol in deze discussies, stelt Van de Weerdt: ‘Bij de aardbeien zie je dat een landelijk bekende toxicoloog in de media vertelt dat het wel meevalt, dat hij zelf gewoon aardbeien eet. Bij de GGD krijgen we dan bijna geen vragen van het publiek. Dezelfde toxicoloog vertelde over de kunstgraskorrels dat hij het wèl als gevaarlijk inschat. Daarna werden we bedolven met vragen, vanuit voetbalclubs, gemeenten en via de jeugdgezondheidszorg.’ Vooral wanneer deskundigen tegenstrijdige verhalen vertellen in de media geeft dat veel onrust. ‘Ik vraag mij altijd af: hebben ze het over hetzelfde? Meestal niet. En leg dat maar eens uit.’

Nuchtere logica

Bij het uitleggen heeft het meerwaarde dat hij arts is, stelt Van de Weerdt. Zoals artsen dat doen: ‘Ik ga op zoek naar de vraag, maar vooral ook naar de emotie daarachter.’ Het blijkt vaak dat mensen het lastig vinden om te denken in termen van risico’s. ‘Ze denken in zwart of wit, ziek of niet ziek. Als arts kun je je inleven, duiden en de juiste informatie geven.’ Verder hebben artsen een bepaalde nuchtere logica, die bij veiligheidskwesties goed van pas komt. ‘Hoeveel van deze stof krijg je sowieso al binnen, zonder rubber korrels of aardbeien? En levert de extra blootstelling risico’s op bij wat we al binnen krijgen? Zo plaats je de discussie in een breder perspectief en toon je – modieuze term – medisch leiderschap. Toch anders dan wanneer je alleen op toxicologische wijze over blootstelling en normen praat die slechts één product betreffen.’

Extreem divers

Daarom is Van de Weerdt blij met de recente nieuwe instroom van aios M&G, profiel medische milieukunde. ‘Artsen zijn in de minderheid bij dit werk. Ingenieurs, biologen, gezondheidswetenschappers geven advies over fysieke veiligheid. Het is belangrijk dat de medische inbreng gewaarborgd blijft.’ Medische milieukunde is een mooi vak: ‘Extreem divers met een breed carrièreperspectief. Je kunt bijvoorbeeld ook internationale projecten doen voor de WHO of de VN.’

Heeft Van de Weerdt nog wensen voor zijn werk aan gezondheid en veiligheid? ‘We zouden de krachten met de curatieve sector beter kunnen bundelen. Het is geweldig als een longarts zich publiekelijk uitspreekt over luchtkwaliteit. Mensen luisteren daarnaar. Het zou nog beter zijn als we samen op zouden trekken, zodat de curatieve en de preventieve sector gezamenlijk één krachtig geluid laten horen.’ Uiteindelijk gaat het om de impact op de volksgezondheid. ‘Het is een kwestie van lange adem en kleine stapjes. En het is het waard.’

Tekst: Karine van ‘t Land[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]