2020: een mooi jaar voor de arts M&G

In december 2019 verschenen de nieuwe ramingen van het capaciteitsorgaan. In de periode 2021-2024 moeten er jaarlijks minimaal 211 artsen M&G opgeleid worden om de uitstroom en tekorten op te vangen. In 2019 zijn er slechts 99 artsen M&G gestart met hun opleiding. Er zit dus een enorme kloof tussen wens en werkelijkheid. Ik denk dan ook dat het dit jaar niet gaat lukken om de instroom en opleidingscapaciteit op peil te krijgen, maar ik heb goede hoop voor de nabije toekomst.

Er zijn namelijk een aantal positieve ontwikkelingen. Medio 2018 heeft de KAMG haar landelijk opleidingsplan (LOP) voor de opleiding tot arts M+G aangeboden aan het CGS. Uitgangspunt is één integrale opleiding tot arts M+G. Een brede specialistenopleiding voor alle artsen in de preventieve- en publieke gezondheidszorg. Een opleiding voor ambitieuze, maatschappelijk betrokken, breed geïnteresseerde basisartsen die meer willen dan spreekkamer, receptenblok en operatiekamer en die kiezen voor 360° geneeskunde. Het LOP maakt een eind aan de starheid van het huidige veld van de arts M+G waarbij de opleiding verdeeld is in -soms piepkleine- profielen die grote overeenkomsten hebben, maar die in de praktijk los van elkaar opereren.

De meerwaarde van het LOP wordt breed gedragen in het veld. De afgelopen maanden hebben de KNMG, aios én de werkgevers in de volle breedte van de sector schriftelijk hun steun betuigd. Allen herkennen de waarde van een flexibel inzetbare, goed opgeleide arts M+G met een carrièreperspectief als generalist of expert. Allen pleiten ook -samen met de KAMG- voor adequate bekostiging van de opleiding tot arts M&G als conditio sine qua non. Op dit moment worden slechts delen van de opleiding tot arts M&G bekostigd door VWS. De visie achter deze keuze is niet helder. Waarom zou je de opleiding tot arts M&G/donorarts niet bekostigen en de opleiding tot arts M&G/infectieziektearts wel?

Het Capaciteitsorgaan constateert een significante relatie tussen de instroom in een geneeskundig specialisme en de bekostiging van de opleiding ervan door de overheid. Het veld ziet deze relatie ook. De afgelopen 20 jaar is het aantal huisartsen en klinisch specialisten met 45-70% gestegen. Het aantal artsen M+G is in dezelfde periode met ruim 40% afgenomen van 1.200 in 2.000 tot minder dan 700 nu.

Minister de Jonge wil een stelselwijziging in de zorg[1]. Hij wil inzetten op preventie, maar constateert dat we betalen voor diagnoses en behandelingen van ziekte en niet voor het bevorderen van gezond gedrag. En waar je voor betaalt, krijg je veel van. Een ware constatering van de Minister. Andersom gaat zijn redenering helaas ook op. Waar je niet voor betaalt, verdwijnt; zie daar het probleem van de arts M+G en andere sociaal geneeskundigen in Nederland.

Binnenkort neemt het College Geneeskundige Specialismen (CGS)  een besluit over het landelijk opleidingsplan voor de artsen M+G. Het bekostigingsverzoek voor het LOP ligt bij VWS. Wij verwachten -in het licht van alle ontwikkelingen- een mooi jaar. Want met een goed en breed gedragen opleidingsplan én een Minister die inzet op preventie en gezond gedrag, kan de bekostiging van de opleiding tot arts M+G geen probleem meer zijn.

[1] https://www.skipr.nl/blog/stelselwijzing-is-nodig-voor-preventieve-zorg/

De column van Elise Buiting vind je ook in Federatienieuws 06 – 2020 en op www.medischcontact.nl.