Jan Vosters, een bevlogen arts: in memoriam
Wij ontvingen het trieste bericht dat Jan Vosters op 10 januari jl. is overleden. Hieronder vindt u het in memoriam dat Jan Huurman, oud-voorzitter van de NVAG, ook namens de VAV/KAMG schreef.
Een gedreven public health-man is heengegaan: Jan Vosters (1942-2022)
Op maandag 10 januari jl. is Jan Vosters plotseling overleden. Een schok voor velen die deze warme en gedreven collega hebben gekend. In het harnas gestorven, want hij is, ongehinderd door het voortschrijden der levensjaren, nooit opgehouden zijn passie voor de publieke gezondheid te belijden.
Jan Vosters werd geboren in het laatste deel van de bezettingsjaren. Hij groeide op in de jaren vijftig en was vanaf 1961 student geneeskunde in Nijmegen. Daar heeft hij ongetwijfeld de omslag van traditie naar opstand meegemaakt, want de toen nog Katholieke Universiteit was één van de epicentra van de kritische studentenbeweging. Het zaadje voor zijn maatschappelijke betrokkenheid is al vroeg gelegd. Zoals vele andere jonge, idealistische artsen trok hij in het begin van de jaren zeventig naar Afrika, Zambia meer precies, als tropenarts. Terug in Nederland ging hij aan de slag bij een GGD. Eerst bij de GGD Zuidoost Brabant als directeur en daarna, tot aan zijn pensionering in 2005, bij de GGD Zeeland als hoofd jeugdgezondheidszorg.
De maatschappelijke betrokkenheid van Jan kwam tot uiting in een reeks van (bestuurs)lidmaatschappen: de Nederlandse Vereniging voor Medische Polemologie (NVMP), de Johannes Wierstichting, het Palestina Komitee, Dokters van de Wereld. En, want zo kennen wij Jan allen, de secretarisrol binnen de NVAG, één van de voorgangers van de VAV. Zijn inzet voor de NVAG werd in 2015 bekroond met een erelidmaatschap.
Ik heb Jan in de afgelopen jaren persoonlijk van nabij meegemaakt. Als secretaris in het NVAG-bestuur dat ik in 2012 als overgangsvoorzitter mocht leiden en als medereiziger in meerdere studiereizen georganiseerd door onze vereniging. Curaçao, Estland en Turkije waren voor mij de meest recente gedeelde ervaringen. Vanaf het begin van de coronapandemie werd het contact intensiever, omdat wij beiden voorstander waren (en zijn) van een bredere analyse en afweging van de complexe relatie tussen volksgezondheid en samenleving. Jan verwoordde die opvattingen in zijn nieuwsbrieven en vanaf najaar 2020 in het Artsen Covid Collectief. Ik was het niet altijd eens met zijn standpunten, maar discussies met Jan bleven altijd inhoudelijk, kritisch en respectvol.
De public health-sector heeft een deskundige en gedreven collega verloren. Maar bovenal een warm mens. Ik hoop dat Jan Vosters nog lang in onze herinnering zal blijven leven.
Jan Huurman, oud-voorzitter NVAG